नको सांगूस वाऱ्याला,
त्याला एक जागा नाही….
धावू सैरावैरा जाता,
गोष्ट गावभर होई…
सांग नदीला गं सखे,
ती मुकपणे वाही….
गोष्ट दडवेल खोल,
गुज तळापाशी राही!!
नको सांगूस फुलाला,
त्याला फुलण्याची घाई…
तुझं गुपित सुगंधी,
गंध पसरत जाई….
सांग सईला गं सखे,
तीच समजून घेई…
गुज मनातले तुझ्या,
तिच्या मनापाशी राही!!
…… Tanvi
Khup chan.ya adhichya post hi vachlyat reply nai dila kadhi tyahi chan ahet.
Thank you Diksha 🙂